Dag 17, 7 oktober 2019. Trenton ME – Acadia National Park ME – Bar Habor ME – South Portland ME (204 mijl)

Als we wakker worden, regent het maar de temperatuur is weer rond de 16 C. En als we vertrekken is het droog en schijnt er een klein zonnetje. We mogen absoluut niet klagen met of over het weer in onze vakantie. Het blijft vaak de hele dag droog en alleen ’s nachts valt er wat regen. We starten onze dag vandaag in Bar Habor.

In Bar Habor zoeken we een parkeerplaats en dat valt nog niet mee. Als we die gevonden hebben, zoeken we een tentje om te ontbijten en belanden uiteindelijk bij Testa’s. De rest valt af vanwege: geen lekkere gerechten, over priced (en dan bedoelen we echt over priced) of te lange wachttijd (meer dan een half uur). Testa’s scoort het laagst op de genoemde criteria en blijkt een lekker ontbijt te kunnen serveren. Ze staan nog niet hoog op Tripadvisor of de Lonely Planet-lijst, dus blijft het rustig. We doen vandaag het gebruikelijk rondje in Acadia National park. Langs Sand Beach, Jordan Pond, Thunder Hole en Cadillac Mountain. Sandy Beach was vorig jaar het terrein voor een mooie wandeling over de rotsen en terug naar Sandy Beach. De meeste mensen lagen toen aan het strand in de zon. Vandaag is het koud en waagt niemand zich in het water. Ook wij doen geen poging. Hoewel we inmiddels weten dat fall foliage niet maximaal is, genieten wij er nog steeds maximaal van. Dus onderweg stoppen we af en toe om toch te proberen een glimp van het moois te vangen in een foto, wat absoluut niet meevalt.


De eerste stops zijn niet bijzonder, maar Cadillac Mountain is vandaag spectaculair, het waait er namelijk gigantisch.

We moeten elkaar samen vasthouden om niet om te vallen. De wind is echt spectaculair, je kunt er tegenin hangen. Heel anders dan vorig jaar toen het zomers warm was en niet zo winderig. Dit ruige weer bevalt ons wel. Dan wordt het tijd om het park te verlaten en op weg te gaan naar onze volgende stop, South Portland. We hadden van Holtels.com nog een gratis nachtje te goed en hebben daarvan de Days Inn in South Portland geboekt. We reizen via de 1 langs de kustroute naar het zuiden. De kustroute betekent niet dat je de zee vaak ziet, maar het is de weg die relatief het dichtst bij de kust loopt. Onderweg begint het te regenen maar nooit hard en dus blijft het prettig reizen. We tanken ergens onderweg waar de benzineprijs aantrekkelijk is. Hoewel het bijna nergens echt duur is geworden – de prijs schommelt steeds rond de $ 2,50 per gallon – we blijven echte Zeeuwen: ”Geen cent teveel hoor”. We onderbreken onze reis even voor een late lunch in Belfast, een dorp waar we tijdens onze eerste New England reis overnacht hebben; we herkennen het Colonial Cables Oceanfront Village als we erlangs rijden. De lunch bestaat uit een soepje en een sandwich. Dan op naar South Portland voor onze overnachting. De Days Inn blijkt een groot hotel, zo groot dat er een stuk of 8 ingangen zijn. Amerikanen doen er alles aan om zo weinig mogelijk te hoeven lopen, dus voor iedereen in dit hotel is er een ingang dicht in de buurt van de kamer. De kwaliteit van de Days Inn vestigingen verschilt nogal per vestiging. Deze is nieuw, met royale kamers en brede gangen. Alles ziet er prima uit.

Omdat het nog steeds regent lopen we even naar de naastgelegen vestiging van Chily’s. Van tevoren hebben we het menu even online bekeken. We waren er nog nooit geweest, maar het menu is oké, de bediening vlot, het eten helemaal goed en de prijs ($ 10,- voor een twee gangen menuutje inclusief een frisdrankje) meer dan redelijk. De cocktails zijn standaard $5, dus Jos geniet van een Classic Dry Martini. Met een vol buikje lopen we de twintig meter terug naar ons hotel.



Reageer hier